Η φλεγμονή του προστάτη ή της προστατίτιδας μπορεί να είναι οξεία και χρόνια. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η βλάβη των οργάνων προκαλείται από μια συγκεκριμένη ή μη ειδική λοίμωξη. Μερικές φορές οι παθολογικές αλλαγές αναπτύσσονται ως αποτέλεσμα της απόφραξης της μικρής λεκάνης. Τα κύρια συμπτώματα είναι διαταραχές των ούρων και μειωμένη ισχύς. Η θεραπεία πρέπει να είναι ολοκληρωμένη και να περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων και την ομαλοποίηση της ροής του αίματος προς τα πυελικά όργανα στους άνδρες.
Ταξινόμηση και χαρακτηριστικά της προστατίτιδας
Η φλεγμονή του προστάτη στους άνδρες είναι μια παθολογία που επηρεάζει σημαντικά την ποιότητα ζωής των ασθενών και προκαλεί μια σειρά από σοβαρές επιπλοκές τόσο στα ούρα όσο και στις γεννητικές περιοχές.
Η προστατίτιδα μπορεί να είναι οξεία και χρόνια με την πάροδο του χρόνου. Το τελευταίο μπορεί να συμβεί από μόνο του (αυτό είναι πιο συνηθισμένο) ή είναι συνέπεια μιας οξείας διαδικασίας χωρίς θεραπεία.
Ταξινόμηση της φλεγμονής του προστάτη ως εξής::
- Η πρώτη κατηγορία ή οξεία βακτηριακή προστατίτιδα.
- Το δεύτερο είναι η χρόνια βακτηριακή φλεγμονή.
- Η τρίτη ή χρόνια αβακτηριακή προστατίτιδα (σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου). Χωρίζεται σε 3Α - εύφλεκτο και 3Β - μη εύφλεκτο.
- Το τέταρτο είναι ασυμπτωματική φλεγμονή του προστάτη.
Η πρώτη και η δεύτερη κατηγορία ορίζονται για ασθενείς με θετική βακτηριολογική μελέτη. Η διαφορά είναι ότι το πρώτο διαγιγνώσκεται όταν τα συμπτώματα δεν διαρκούν περισσότερο από 3 μήνες. Με την παρατεταμένη παρουσία κλινικών εκδηλώσεων, διαγιγνώσκεται χρόνια βακτηριακή προστατίτιδα.
Η τρίτη κατηγορία είναι επίσης γνωστή ως σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου, καθώς το κύριο παράπονο των ασθενών είναι ο πόνος για τουλάχιστον 3 μήνες. Κατά την εξέταση εκκρίσεων (εκσπερμάτιση, ούρα, αδενικές εκκρίσεις μετά το μασάζ), δεν εντοπίζεται παθολογική μικροχλωρίδα. Σε περίπτωση αύξησης του αριθμού των λευκοκυττάρων σε αυτές τις αναλύσεις, η φλεγμονώδης προστατίτιδα (κατηγορία 3Α) ανιχνεύεται με το φυσιολογικό της περιεχόμενο - μη φλεγμονώδη.
Οι περισσότεροι άνδρες ταυτίζονται με μία από τις παραπάνω κατηγορίες, επειδή οι ασθενείς αναζητούν βοήθεια βάσει ορισμένων παθολογικών συμπτωμάτων.
Πρόσφατα, οι γιατροί εντόπισαν τον τέταρτο υποτύπο της νόσου - ασυμπτωματική προστατίτιδα. Διαγιγνώσκεται τυχαία κατά τη διάρκεια ιατρικών εξετάσεων ή κατά την εξέταση ενός άνδρα για άλλες ασθένειες του ουροποιητικού συστήματος. Ο κίνδυνος αυτής της μορφής έγκειται στο γεγονός ότι υπάρχουν παθολογικές αλλαγές στον προστάτη, αλλά η ασθένεια δεν παρουσιάζει υποκειμενικά σημάδια. Αυτή η κατάσταση οδηγεί συχνά στην ανάπτυξη της στειρότητας.
Γιατί οι άνδρες αισθάνονται αίσθημα καύσου στην ουρήθρα
λόγοι
Η οξεία φλεγμονή του προστάτη στους άνδρες εμφανίζεται στο 70% των περιπτώσεων λόγω μόλυνσης από E. coli.Σε άλλες καταστάσεις, η παθολογία προκαλείται από εντεροβακτήρια όπως Pseudomonas, Klebsiella, Proteus. Οι σταφυλόκοκκοι και οι στρεπτόκοκκοι είναι πολύ λιγότερο συχνές.
Με ορισμένες λοιμώξεις, το Neisseria gonorrheae και το Trichomonas vaginalis μπορούν να προκαλέσουν οξεία προστατίτιδα.
Οι παράγοντες που συμβάλλουν σε αυτό είναι:
- Εκτέλεση διαφόρων χειρουργικών επεμβάσεων στα αρσενικά ουρογεννητικά όργανα.
- Περιορισμός της ουρήθρας ως αποτέλεσμα χρόνιων και οξέων φλεγμονωδών διεργασιών στην ουρήθρα.
- Εκτέλεση διαγνωστικών διαδικασιών - κυστεοσκόπηση, ουρητηροσκόπηση κ. λπ.
- Παραβίαση της ούρησης λόγω καλοήθους υπερπλασίας του προστάτη.
- Ενεργοποίηση ευκαιριακής μικροχλωρίδας (εντεροβακτήρια) σε παθογόνα υπό την επίδραση μειωμένης ανοσίας και άλλων ασθενειών του σώματος.
- Ανώμαλη σεξουαλική ζωή, η οποία οδηγεί σε στασιμότητα των εκκρίσεων στον προστάτη.
Χρόνια φλεγμονή
Εάν η χρόνια προστατίτιδα εμφανίζεται ως συνέχεια μιας οξείας διαδικασίας, η αιτία της είναι η ίδια. Στην περίπτωση αυτής της μορφής της νόσου, οι πρωταρχικοί πρωταρχικοί παράγοντες προδιάθεσης είναι:
- Mycobacterium tuberculosis.
- Κλοστρίδιο.
- Γονόρροια και Trichomonas (μπορεί αμέσως να προκαλέσει χρόνια μορφή χωρίς οξεία περίοδο).
- σαλμονέλα.
- Διαφορετικοί τύποι μανιταριών.
Στον μηχανισμό εμφάνισης παθολογίας, ένα τέτοιο φαινόμενο όπως η ενδοπροστατική παλινδρόμηση παίζει σημαντικό ρόλο - η ροή των ούρων μέσω των εκκριτικών αγωγών στον προστάτη. Ως αποτέλεσμα αυτής της διαδικασίας, η μόλυνση μπορεί εύκολα να εισέλθει στο όργανο, να πολλαπλασιαστεί και να προκαλέσει φλεγμονή. Αυξήστε την παλινδρόμηση:
- Φίμωση (στένωση της ακροποσθίας);
- μείωση στον ουρηθρικό αυλό;
- βαλνοποστίτιδα (φλεγμονή της ακροποσθίας);
- Απόφραξη της ουρήθρας με πέτρα στην ουρολιθίαση.
Η παλινδρόμηση και η ακανόνιστη σεξουαλική δραστηριότητα εντείνουν τις στάσιμες διαδικασίες στον προστάτη, γεγονός που οδηγεί στον ενεργό πολλαπλασιασμό των μικροοργανισμών, την εντατικοποίηση και την εξάπλωση της φλεγμονής.Ως αποτέλεσμα, περιοχές ίνωσης (αντικατάσταση φυσιολογικού ιστού με πυκνό, μη λειτουργικό συνδετικό ιστό) μπορεί να εμφανιστούν και να σχηματίσουν προστάτες. Όλα αυτά βελτιώνουν την παθολογική διαδικασία και οδηγούν σε σοβαρές συνέπειες.
Η βακτηριακή χρόνια προστατίτιδα
Το σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου (CPPS) είναι συνώνυμο αυτής της νόσου και εμφανίζεται χωρίς μικροοργανισμούς στις εκκρίσεις που έχουν ανιχνευθεί χρησιμοποιώντας τυπικές μικροβιολογικές μεθόδους.
Υπάρχουν διαφορετικές θεωρίες σχετικά με την εμφάνιση της παθολογίας:
- μεταδοτική;
- χημική φλεγμονή;
- ανοσοποιητικό.
Επιβεβαίωση της θεωρίας μόλυνσης είναι ότι το DNA από παθογόνα εντοπίζεται στην έκκριση του προστάτη κατά τη διάρκεια της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμεράσης (PCR). Ωστόσο, οι ίδιοι οι μικροοργανισμοί δεν μπορούν να ανιχνευθούν χρησιμοποιώντας άλλες μικροβιολογικές μεθόδους.
Γενικά, το γενετικό υλικό των παρακάτω βακτηρίων βρίσκεται στο CPPS:
- Ureaplasma urealyticum (Ureaplasma urealyticum).
- Mycoplasma hominis.
- Chlamydia trachomatis.
- Trichomonas vaginalis.
Η θεωρία χημικής φλεγμονής αποδίδει το CPPS σε ενδοπροστατική παλινδρόμηση, αλλά σε αυτήν την περίπτωση η αιτία δεν είναι βακτήρια, αλλά τα ίδια τα ούρα. Μόλις βρεθεί στον προστάτη, προκαλεί βλάβη στις κυτταρικές δομές και φλεγμονώδη απόκριση.
Σύμφωνα με την ανοσολογική θεωρία, η παθολογία εμφανίζεται ως αποτέλεσμα αυτοάνοσων διεργασιών ή ως αποτέλεσμα της ανοσολογικής απόκρισης στη διείσδυση ενός ξένου αντιγόνου σε ένα όργανο.
Στις περισσότερες περιπτώσεις, το CPPS δεν προκαλείται από ένα, αλλά από το περίπλοκο αποτέλεσμα.
Ο προκλητικός παράγοντας της ασυμπτωματικής προστατίτιδας μπορεί να είναι οποιοσδήποτε, που μπορεί να προκαλέσει τις παραπάνω κατηγορίες. Η μόνη διαφορά είναι κατά τη διάρκεια αυτής της μορφής της νόσου.
Συμπτώματα
Η οξεία βακτηριακή φλεγμονή του προστάτη χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση γενικών και τοπικών συμπτωμάτων.
Σοβαρός πόνος στην υπεραβική περιοχή και στο περίνεο καθώς και διαταραχές των ουροφόρων οδών έως την πλήρη ακινησία έρχονται πρώτοι. Μεταξύ των γενικών συμπτωμάτων των ασθενών, αφορούν τον πόνο στο σώμα, την εφίδρωση, τα ρίγη, τον πυρετό και την αδυναμία.
Μερικές φορές ο πόνος εμφανίζεται μόνο κατά τη διάρκεια των κινήσεων του εντέρου ή σε καθιστή θέση. Σε ορισμένες άτυπες περιπτώσεις, ο πυρετός είναι το μόνο σύμπτωμα της νόσου.
Σε σοβαρό οίδημα του προστάτη, εμφανίζεται οξεία κατακράτηση ούρων. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι, με το μεγεθυμένο μέγεθος του, το όργανο συμπιέζει την ουρήθρα και δημιουργεί ένα μηχανικό εμπόδιο στην εκροή του περιεχομένου της ουροδόχου κύστης. Ταυτόχρονα, η γενική κατάσταση του ασθενούς επιδεινώνεται σημαντικά: τα σημάδια δηλητηρίασης αυξάνονται κατά την ώρα, και σε σοβαρές περιπτώσεις, μπορεί να εμφανιστεί μειωμένη συνείδηση και ακόμη και κώμα.
Εάν η διάγνωση καθυστερήσει, μπορεί να εμφανιστούν επιπλοκές όπως σχηματισμός αποστήματος (εξώθηση) του προστάτη με περαιτέρω διείσδυση του πύου στην ουρήθρα ή στον ορθό. Ως αποτέλεσμα, σχηματίζονται συρίγγια που απαιτούν χειρουργικές επεμβάσεις και επανορθωτικές επεμβάσεις.
Εκδηλώσεις χρόνιας βακτηριακής φλεγμονής του προστάτη
Στις περισσότερες περιπτώσεις, οι ασθενείς ανησυχούν για πόνο στο περίνεο και στο ορθό ποικίλης έντασης που μπορεί να εξαπλωθεί στο όσχεο, στον ιερό, στο πέος και στους μηρούς. Μερικές φορές το σύνδρομο πόνου γίνεται παροξυσμικό, θυμίζει νευραλγία.
Παρατηρούνται επίσης προβλήματα ουρήθρας και συχνή ούρηση. Η απόρριψη από την ουρήθρα καθορίζεται μερικές φορές. Επιδεινώνονται κατά τη διάρκεια της ημέρας μετά το περπάτημα, την άσκηση, την αφόδευση ή το μασάζ του προστάτη.
Υπάρχει ένα αίσθημα βαρύτητας, πίεσης, πληρότητας στο ορθό και του περινέου. Αυτά τα συμπτώματα είναι χειρότερα μετά από μεγάλες περιόδους καθισμάτων. Αυτή η μορφή της νόσου χαρακτηρίζεται από την εμφάνιση φλεγμονωδών διεργασιών στο ουροποιητικό σύστημα, που προκαλείται από την ίδια μικροχλωριωδία, ουρηθρίτιδα και πυελονεφρίτιδα.
Συμπτώματα βακτηριακής προστατίτιδας
Το CPPS χαρακτηρίζεται από κλινική εικόνα χρόνιας βακτηριακής φλεγμονής του προστάτη.
Οι ασθενείς είχαν πυελικό και περινεϊκό άλγος για περισσότερο από 3 μήνες και τα αποτελέσματα της βακτηριολογικής εξέτασης είναι αρνητικά.Υπάρχουν διάφοροι τύποι παθήσεων του ουροποιητικού συστήματος:
- συχνή ούρηση.
- δυσκολία στην ούρηση (αργή ροή, ανάγκη για επιπλέον άσκηση).
- πόνος κατά την ούρηση.
Μερικές φορές εμφανίζεται σεξουαλική δυσλειτουργία - μειωμένη λίμπιντο, ανικανότητα.Τα γενικά συμπτώματα συχνά έχουν τη μορφή αδυναμίας και κεφαλαλγίας.
Θεραπεία φαρμάκων
Τα αντιβιοτικά είναι το βασικό στοιχείο της θεραπείας. Σε μια χρόνια διαδικασία, ενδείκνυνται φάρμακα από την ομάδα των φθοροκινολονών. Με οξεία προστατίτιδα, συνταγογραφούνται αντιβιοτικά βήτα-λακτάμης και αμινογλυκοσίδες.Η θεραπεία λαμβάνει χώρα σε δύο βήματα:
- Πρώτα, συνταγογραφείται εμπειρική θεραπεία (πριν από τη λήψη των φυτών). Για το σκοπό αυτό, χρησιμοποιούνται κεφαλοσπορίνες τρίτης γενιάς ή φθοροκινολόνες.
- Στο δεύτερο στάδιο, η θεραπεία διορθώνεται σύμφωνα με τα λαμβανόμενα βακτηριολογικά δεδομένα και τα αποτελέσματα σχετικά με την ευαισθησία σε αντιβακτηριακούς παράγοντες.
Αυτές οι ομάδες αντιβιοτικών επιλέγονται επειδή διεισδύουν στον αιματοπροστατικό φραγμό και δημιουργούν υψηλή συγκέντρωση του δραστικού συστατικού στον προστάτη. Με αυτόν τον τρόπο μπορείτε να απαλλαγείτε από το επίκεντρο της λοίμωξης.Η αντιμικροβιακή θεραπεία συνταγογραφείται επίσης για αβακτηριακή προστατίτιδα, η οποία είναι απαραίτητη για δύο λόγους::
- Τα αντιβιοτικά ανακουφίζουν σημαντικά την κατάσταση του ασθενούς.
- Υπάρχει μεγάλη πιθανότητα παρουσίας μικροοργανισμών στις εκκρίσεις που είναι δύσκολο να εντοπιστούν στον προστάτη χρησιμοποιώντας εργαστηριακές μεθόδους.
Το αντιβιοτικό σχήμα για το σύνδρομο χρόνιου πυελικού πόνου έχει ως εξής:
- Ένα φάρμακο φθοροκινολόνης, ή δοξυκυκλίνη, συνταγογραφείται για 2 εβδομάδες.
- Ανανεώνεται η εξέταση της έκκρισης του προστάτη και εάν τα συμπτώματα μειωθούν, οι παράγοντες λαμβάνονται για έως και 4 εβδομάδες.
Αντιμετωπίστε ασθενείς με ασυμπτωματική προστατίτιδα για τις ακόλουθες ενδείξεις:
- στειρότητα;
- πριν από τη χειρουργική επέμβαση του προστάτη ως προφύλαξη.
- στον εντοπισμό παθογόνων μικροοργανισμών σε εκκρίσεις.
- με αυξημένο επίπεδο αντιπροστατικών αντισωμάτων στο αίμα και θετικές μικροβιολογικές εξετάσεις.
Άλλα μέσα
Για προστατίτιδα, συνταγογραφούνται φάρμακα από την ομάδα των άλφα αποκλειστών. Αυτοί οι παράγοντες αυξάνουν τον μέγιστο και μέσο ρυθμό ροής ούρων, μειώνουν τον τόνο στο τοίχωμα της ουρήθρας και εξαλείφουν το ελλιπές άνοιγμα του λαιμού της ουροδόχου κύστης κατά την εκκένωση. Αυτά τα εφέ εξαλείφουν φαινόμενα όπως:
- Συχνή και επώδυνη ούρηση.
- Μείωση της ροής εκτόξευσης;
- η ανάγκη για επιπλέον προσπάθεια ούρησης.
Τυπικοί εκπρόσωποι είναι η αλφουζοσίνη, η ταμσουλοσίνη και η δοξαζοσίνη, σχετίζονται ιδιαίτερα με τις χρόνιες μορφές της νόσου.Η διάρκεια της θεραπείας για αυτά τα φάρμακα είναι τουλάχιστον 3 μήνες.
Τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα συνταγογραφούνται ως συμπτωματική θεραπεία. Μειώνουν τη φλεγμονή, το οίδημα και τον πόνο.Χρησιμοποιούνται φάρμακα όπως το diclofenac, το ibuprofen, το nimesulide και άλλα. Η διάρκεια της θεραπείας με αυτούς τους παράγοντες δεν πρέπει να υπερβαίνει τις 4 εβδομάδες. Αυτά τα φάρμακα λαμβάνονται μόνο μετά από ένα γεύμα καθώς ερεθίζουν το στομάχι.
Εκτός από τα χάπια, χρησιμοποιείται επίσης τοπική θεραπεία. Για το σκοπό αυτό, στους ασθενείς συνταγογραφούνται φάρμακα σε υπόθετα όπως Vitaprost, Prostatilen, Uroprost κ. λπ. Ενδείκνυται επίσης για αδενώματα του προστάτη.
Βοτανοθεραπεία
Το εκχύλισμα νάνος φοίνικα χρησιμοποιείται ευρέως στην παραδοσιακή ιατρική. Τα ενεργά συστατικά μειώνουν τη φλεγμονή, το οίδημα και έχουν αγγειοπροστατευτική δράση (ενίσχυση του αγγειακού τοιχώματος).
Ο φλοιός του αφρικανικού δαμάσκηνου έχει παρόμοια αποτελέσματα.
Η προστατίλη έχει φυσική προέλευση. Είναι κατασκευασμένο από τον προστάτη των βοοειδών. Έχει αντιφλεγμονώδη δράση και μειώνει το φαινόμενο του αδενώματος του προστάτη.
Λαϊκές θεραπείες
Η προστατίτιδα μπορεί να αντιμετωπιστεί με λαϊκές θεραπείες. Πρώτα απ 'όλα όσον αφορά την αποτελεσματικότητα - τη χρήση σπόρου κολοκύθας. Μπορείτε να αγοράσετε αυτό το προϊόν στα φαρμακεία. Πάρτε το για 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. 3 φορές την ημέρα, η διάρκεια της θεραπείας είναι 3-4 μήνες.Για την προφύλαξη από ασθένειες του προστάτη, όλοι οι άνδρες μπορούν να χρησιμοποιούν 30 σπόρους κολοκύθας μία φορά την ημέρα πριν από τα γεύματα. Πρέπει να τα πάρετε ωμά καθώς οι θεραπευτικές ιδιότητες χάνονται μετά το ψήσιμο.
Οι σπόροι κολοκύθας που παρασκευάζονται σύμφωνα με την ακόλουθη συνταγή μπορούν να χρησιμοποιηθούν για θεραπεία:
- 0, 5 κιλά αποφλοιωμένων σπόρων αλέθονται σε μύλο ή μίξερ κρέατος.
- Προσθέστε 200 γραμμάρια μέλι και ανακατέψτε τα μέχρι να μαλακώσουν.
- Σχηματίζει μεγάλες μπάλες 2-3 cm.
Φυλάσσετε στο ψυγείο και πάρτε ένα κομμάτι 30 λεπτά πριν από τα γεύματα. Αυτό το προϊόν πρέπει να μασάται και να διαλύεται για 2-3 λεπτά, να μην καταπίνεται. Η διάρκεια της θεραπείας είναι 6 μήνες.
Η έγχυση φύλλων ή αφέψημα φλοιού φουντουκιού έχει θεραπευτική επίδραση στην προστατίτιδα. Για να προετοιμάσετε το πρώτο φάρμακο, πρέπει να πάρετε 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. ξηρά φύλλα και παρασκευάστε σε ένα ποτήρι βραστό νερό. Πρέπει να επιμείνετε για 30 λεπτά και να πάρετε το 1/4 της προκύπτουσας λύσης τέσσερις φορές την ημέρα. Για παρασκευή από το φλοιό 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. Ρίξτε 200 ml θρυμματισμένων πρώτων υλών και βράστε σε υδατόλουτρο για 30 λεπτά. Μετά από αυτό, το φάρμακο πρέπει να ψύχεται και να λαμβάνεται 1/4 φλιτζάνι τέσσερις φορές την ημέρα.
Ο πράσινος μαϊντανός έχει θεραπευτική επίδραση στην προστατίτιδα. Έχει αντιφλεγμονώδη αποτελέσματα και βοηθά στην αποκατάσταση της σεξουαλικής δραστηριότητας. Σε αυτήν την περίπτωση, χρησιμοποιείται χυμός μαϊντανού. Για το σκοπό αυτό, τα χόρτα συνθλίβονται σε πολτό και το υγρό συμπιέζεται μέσω ενός τυροκομείου διπλωμένο 3-4 φορές. Πάρτε το για 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. 3 φορές την ημέρα.
Αντιμετωπίστε την προστατίτιδα στο σπίτι και με φαρμακευτικά βότανα. Ένα από αυτά είναι η αψιθιά. Σας επιτρέπει να μειώσετε τη φλεγμονή και να απαλλαγείτε από το παθογόνο σώμα. Λαμβάνεται ξηρό για τις πρώτες 3 ημέρες - απορροφάται από το στόμα κάθε 2-3 ώρες. Οι επόμενες τέσσερις ημέρες μειώνουν τον αριθμό των δόσεων σε 5. Κάθε μέρα, τη νύχτα, δημιουργούν μικροκλίστες από το γρασίδι.
Για να το κάνετε αυτό, πρέπει να προετοιμάσετε μια έγχυση: 1 κουταλιά της σούπας. μεγάλο. Πρέπει να πάρετε 1 λίτρο νερό. Η σύνθεση πρέπει να βράσει και να αφήσει να κρυώσει στους +40 βαθμούς. Στη συνέχεια, το διάλυμα πρέπει να φιλτραριστεί. Είναι απαραίτητο να κάνετε ενέσεις στον πρωκτό (100 ml), καθώς και στην ουρήθρα (50 ml). Οι διαδικασίες πρέπει να γίνουν εντός μίας εβδομάδας. Εμφανίζονται σε μια χρόνια διαδικασία.Όταν κάνετε ντους και με μικροκλίστες, είναι δυνατή η απελευθέρωση πύου - αυτό είναι φυσιολογικό, γεγονός που δείχνει την αποτελεσματικότητα της θεραπείας..
Συμπέρασμα
Σε συνδυασμό με τις κύριες μεθόδους θεραπείας της νόσου, χρησιμοποιούνται φυσιοθεραπεία, μασάζ προστάτη και βελονισμός οργάνων.
Το να ζείτε με χρόνια προστατίτιδα σημαίνει να υποβάλλονται τακτικά σε εκτεταμένη εξέταση και θεραπεία, καθώς υπάρχει μεγάλη πιθανότητα απώλειας της αναπαραγωγικής λειτουργίας.